Abel is een jongetje van weinig woorden. Niet in zijn hoofd want daar zitten er heel veel en die wil hij heel graag met ons delen alleen lukt dat nog niet zo goed.
Lang dachten (en hoopten) we dat het praten vanzelf meer en beter zou worden. Thuis verteld hij hele verhalen en 'verstaan' wij hem redelijk maar voor buitenstaanders blijft het lastig om hem te begrijpen.
Voor Abel moet het zo moeilijk zijn: hij wil zoveel delen en vragen en dat lukt niet. Ik stel me altijd voor dat je in een vreemd land bent waar je de taal niet van spreekt en dat je dan van alles wilt vragen en uitleggen. Hoe onmachtig je je dan zult voelen. Zo moet het vast ook voor Abel voelen.
Een half jaar geleden zijn we begonnen met logopedie. En hoe leuk hij dat ook vindt en hoe goed hij ook oefent, het was niet genoeg.
Deze week is Abel gestart op de Taaltrein, een peuterspeelzaal speciaal voor kinderen met taal- en spraakproblemen. Voor Abel (en ons) is het nog wennen. Zo zitten we ineens lang in de auto voordat we er zijn (wat heel gezellig is), zijn er andere kinderen en nieuwe lieve juffen die ineens met gebaren spreken. Er zijn tranen als ik hem achterlaat op de groep (begrijpelijk) maar ook als ik hem ophaal omdat hij het er zo fijn vindt...
De trein is gaan rijden en dat is fijn!
Taaltrein, nog nooit van gehoord, maar lijkt me wel een leuk initiatief. En als Abel het er fijn heeft, ben je al half op weg lijkt me ;-)
BeantwoordenVerwijderenWat goed dat de taaltrein er is, dan kan je je kind geven wat hij nodig heeft.
BeantwoordenVerwijderenZo denken wij er ook over, we zijn er zo blij mee dat hij nu al geholpen kan worden!
VerwijderenO, da's spannend, hoop dat het voldoet, zowel voor hem als voor jullie. Maar dat gaat zo te lezen vast goed komen.
BeantwoordenVerwijderenJe omschrijft het zo mooi Sigrid. Zo stel ik het mij ook voor Elke (onze Elke) voor, zo aan het begin van je leven. Alle woorden zijn nieuw en je moet je dan maar zien te redden. Fijn dat hij nu een plek heeft waar ze hem kunnen, willen en mogen helpen.
BeantwoordenVerwijderenxxx
Go Abel!
BeantwoordenVerwijderenEn bijzonder dat je dit hier met ons besluit te delen.
Waarom vind je het bijzonder? Omdat het een andere weg is dan de meeste kinderen volgen?
VerwijderenEven gekeken op hun site. Op mijn vorige school (10 jaar geleden) had ik 1 dag in de week een jongen in de klas (groep 1) die niet sprak. Ging ook naar Groningen en op zijn vrije dag dus naar het dorpsschooltje om toch contact te hebben met de andere kindjes uit het dorp.
BeantwoordenVerwijderenSucces Abel!
Wat leuk en mooi dat het jongetje zo ook in het dorp naar school kon!
VerwijderenHet zal vast wennen zijn voor Abel. Maar het lijkt me een goede stap!
BeantwoordenVerwijderenEen vriendje van mijn jongens heeft dezelfde soort problemen en hij zit nu helemaal op zijn plek op een speciale basisschool... heeft het daar erg naar zijn zin!
Wat fijn voor Abel....voor jullie.
BeantwoordenVerwijderenZo bewandelt elk kind zijn/haar eigen weg XX
Dat bestaat in België niet denk ik... Wat een goed initiatief!
BeantwoordenVerwijderenOnze jongste (1.5j nog maar) is al enkele keren naar de osteopaat gegaan omdat hij vaak gefrustreerd is en blijkbaar ligt dat ook wat aan het feit dat hij zich nog niet zo zou kunnen uitdrukken als hij zou willen. Dat is inderdaad een frustrerende situatie, ook voor Abel!
Hopelijk voelt hij er zich helemaal thuis en merk je dat hij er veel van opsteekt. En laat de trein maar rijden, vooral op Abels eigen ritme! Succes!
Wat fijn voor Abel Sigrid....
BeantwoordenVerwijderenxxSas
Even hier....
BeantwoordenVerwijderenHeel erg veel plezier voor Abel op de Taaltrein, dat hij maar snel moge rijden!.... Ziva vond hem erg leuk trouwens!
ooit voor mijn oudste zoon een gedichtje geschreven.
Hoe zou het zijn
en hoe zou het voelen.
Een leven vol woorden
maar alleen in je hoofd
Een tong in de knoop
en een hart vol van onmacht.
Wat wil je zeggen?
Wat wil je vertellen?
Hoe maak je duidelijk
wat je nu wil....
Hoe zou het voelen
een hoofd vol met woorden
maar je tong in de knoop.
Groetjes Ingeborg
Wat een prachtig gedicht Ingeborg! Heel mooi!
VerwijderenAbel herkende Ziva op je blog, er kwam een grote glimlach toen hij Ziva als vlinder zag :-)
Wat fijn Sigrid, vooral dat hij het er zo fijn vindt! Wat zal het een opluchting voor hem zijn te merken dat hij zich nu ook bij anderen goed 'verstaanbaar' kan maken, omdat ze daar met gebaren werken.
BeantwoordenVerwijderenHoi, ik las je berichtje en was even benieuwd hoe oud Abel was toen hij naar de Taaltrein ging? En hoelang heeft hij logopedie gehad? Wij hebben vorige week een positieve indicatie voor onze zoon van bijna 3 gekregen, maar twijfelen nog. Zou het leuk vinden om je ervaringen te horen!
BeantwoordenVerwijderenHoi Tineke,
VerwijderenAbel was net 3 toen hij naar de taaltrein ging. Onze ervaringen zijn goed! Als je wilt mag je mij ook wel mailen, mijn mailadres staat in de rechterbalk.